ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ Ο Ι Π Ε Ρ Ι Π Ε Τ Ε Ι Ε Σ Ε Ν Ο Σ Π Ρ Ο Σ Κ Υ Ν Η Τ Η,

φίλοι μου εὐλογημένοι,

εἶναι ἕνα χαριτωμένο βιβλίο - ἐγχειρίδιο ποὺ πολλοὺς μᾶς στήριξε. Ἐπιμένει στὴν ἀδιάλειπτη ἐπίκληση τοῦ Ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ, μέσα σὲ ἕνα πνεῦμα μετάνοιας, ὁτιδήποτε καὶ νὰ μᾶς συμβαίνει, ὁτιδήποτε κι ἂν σκεφτόμαστε.

Ἐντύπωση προξενεῖ στὸν προσεκτικὸ μελετητὴ τοῦ βιβλίου ἡ ἀθρόα ἀναφορὰ σὲ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι ἡ πρακτικὴ αὐτὴ ἔχει πατερικὴ καὶ μάλιστα φιλοκαλικὴ θεμελίωση.

Συγκεκριμένα ἀναφέρονται οἱ ἑξῆς εἰκοσιπέντε (25) Πατέρες καὶ οἱ θετικὲς ἐπὶ τοῦ προκειμένου γνῶμες τους:

Ἰωάννης Χρυσόστομος (6 φορές), Ἰωάννης ὁ Καρπάθιος (5), Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος (5), Γρηγόριος ὁ Σιναϊτης (4), Ἰσαὰκ ὁ Σῦρος (3), Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος (3), Νικηφόρος ὁ Μονάζων (3), Ἡσύχιος ὁ Πρεσβύτερος (3), Ἰωάννης τῆς Κλίμακος (3), Κάλλιστος καὶ Ἰγνάτιος οἱ Ξανθόπουλοι (2), Νικήτας Στηθᾶτος (2), Μᾶρκος ὁ Ἀσκητὴς (2), Πέτρος ὁ Δαμασκηνὸς (1), Θεόληπτος Φιλαδελφείας (1), Ἱερὸς Αὐγουστῖνος (1), Διάδοχος Φωτικῆς (1), Γρηγόριος Παλαμᾶς (1), Φιλόθεος Σιναϊτης (1), Κάλλιστος Τηλικούδης (1), Μέγας Βασίλειος (1), Γρηγόριος Νύσσης (1), Ἐφραὶμ ὁ Σῦρος (1), Δημήτριος τοῦ Ροστὼφ (1), Κασσιανὸς ὁ Ρωμαῖος (1) καὶ Μάξιμος Ὁμολογητὴς (1).

Πρόκειται εἴτε γιὰ παραπομπὲς στὰ ἔργα τους, εἴτε γιὰ αὐτούσια κείμενά τους, εἴτε γιὰ ἁπλὴ παράθεση γνώμης τους.

Στὴ γαλλικὴ (δίτομη) ἔκδοση τοῦ ἔργου Les récits d'un pèlerin russe (Παρίσι -1965), ὅπως καὶ στὴν ἱσπανικὴ Relatos de un peregrino ruso (E D Espiritualidad, 2000;) ὑπάρχει ἐκτεταμένος πρόλογος.

Στὴν ἀγγλικὴ (ἐπίσης δίτομη) The way of a pilgrim, μὲ μετάφραση τοῦ R. M. French ἐκ τοῦ ρωσικοῦ -1930 δὲν ὑπάρχει ἡ ἱστορία τοῦ κειμένου. Μία μόνο χλωμὴ ἀναφορὰ στὴν ἔκδοση τοῦ 1884.

Στὸν πρόλογο τοῦ γαλλικοῦ κειμένου ἀναφέρεται ὅτι τὸ κείμενο ἔγραψε κάποιος Νεμίτωφ ὁ ὁποῖος σύχναζε στὴ Λάβρα τῆς Ὄπτινα καὶ συζητοῦσε μὲ τὸν στάρετς Ἀμβρόσιο. Ὑπάρχει μάλιστα καὶ ἡ μαρτυρία τοῦ Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου σὲ μία ἐπιστολή του, ὅτι τὸ 1881 διόρθωσε τὴν β΄ ἔκδοση τῶν "Περιπετειῶν ἑνὸς προσκυνητοῦ" (Καζάν, ἐπίσης 1881). Ἐπανέκδοση ἔχουμε τὸ 1884. Ἡ πρώτη ρώσικη ἔκδοση (Καζάν, 1870) κρίνεται "ἀβέβαιη καὶ λαθεμένη".

Ἡ ἑλληνικὴ ἔκδοση τοῦ ΑΣΤΕΡΟΣ σὲ μετάφραση ἀπὸ τὰ ἀγγλικὰ τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Κορινθίας κυροῦ Παντελεήμονος Καρανικόλα, ἡ ὁποία καὶ γνώρισε -ὡς μπὲστ σέλλερ- ἀναρίθμητες ἐκδόσεις (ἐγὼ εἶχα διαβάσει τὴν 8η, μπορεῖ νὰ ἔχουμε μέχρι σήμερα καί ... σαράντα ἐπανεκδόσεις!), ἐξακολουθεῖ νὰ μᾶς παρηγορεῖ ὅπως τότε...

Ἕνα βιβλίο πηγὴ παρηγοριᾶς καὶ σταθμὸς ἀνεφοδιασμοῦ. Διαβάζετέ το, εἰδικὰ τὸ δεύτερο μέρος του...