ΕΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ Ή ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ

 

"ὐψηλῶν προδιαγραφῶν" ὅταν θέλουμε πάσῃ θυσίᾳ νὰ ξεχωρίσουμε ἀπὸ τὴ μάζα τῶν "ἀκατήχητων καὶ συμβιβασμένων χλιαρῶν χριστιανῶν" ὅπως ἀποκαλοῦμε τὴ μεγάλη πλειοψηφία τῶν ἄλλων πιστῶν, κατασκευάζουμε πρῶτα ἕναν Δράκοντα καὶ μετὰ παριστάνουμε ὁ ἕνας τὸν ἅγιο Δημήτριο καὶ ἡ ἄλλη τὴν ἁγία Μαρίνα ποὺ τὸν συντρίβουμε.

Ἀπὸ αὐτῆς τῆς ἀπόψεως ἡ κατασκευὴ τῶν "βαρβάρων", ὅπως λέει καὶ ὁ ἀλεξανδρινὸς ποιητής μας Κ. Π. Καβάφης, εἶναι μιὰ κάποια λύση στὴν πλήξη καὶ τὴν ἀνία τῶν ζηλωτῶν ὁποιουδήποτε χώρου, ποὺ ψευδο-νοηματίζουν τὴν ἄχαρη ζωή τους.

Ἔτσι, ἡ "ὁμολογία πίστεως" εἶναι ἕνα ἀπλὸ παραλήρημα ὑπεροχῆς γιὰ νὰ δικαιολογεῖται ὁ ραφιναρισμένος Νάρκισσος ποὺ ὑπάρχει ἐντός μας.