Άλλο το ένα, άλλο το άλλο

ΑΛΛΟ χαρά, ἄλλο μανία.

Ἄλλο ταπεινὴ λύπη, ἄλλο κατάθλιψη, ποὺ ἔχει ἀπὸ πίσω καὶ πληγωμένο ἐγωισμὸ (-γιατί νὰ συμβεῖ αὐτὸ σὲ μένα;-).

Ἄλλο κατάνυξη, ἄλλο κλάψα καὶ λυγμοὶ ἀπὸ ὑστερία (ἡ τάση νὰ ξεχωρίζουμε).

Ἄλλο διακονία στὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ καὶ ἄλλο ἐργασιομανία λόγῳ ἀκηδίας καὶ φυγῆς ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας καὶ τὸ περιβάλλον ποὺ ἀντιπαθοῦμε, ὅσο "θεάρεστα" κι ἂν ντύνουμε αὐτὴ τὴ "δράση" ποὺ ὁ ἅγιος Παϊσιος τὴ βάφτιζε "βράση". Ἔβλεπε τὶ ὑπῆρχε ἀπὸ κάτω.

Ἄλλο ἐνοχή, ἄλλο πένθος τῆς χαρμολύπης.

ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ τὴ χαρμολύπη καὶ τὰ συναφῆ καὶ ἀπορρίπτουμε ἀσυζητητὶ ὅλα τὰ ἄλλα σὰν πλαστὰ χαρτονομίσματα.

Οὔτε μανίες, οὔτε καταθλίψεις, οὔτε ὑστερίες, οὔτε ἐνοχές, οὔτε "βράση" ἀλόγιστη.....

Αὐτὰ σημαίνουν "δικαίωμα" δικό μας, ὅπως λέμε "τουπέ", "πόζα".

Λέμε στὴν προσευχή, "εὐλογητὸς εἶ Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά ΣΟΥ".