Υπάρχουν διαφορές μεταξύ νευρωτικοῦ-ψυχωσικοῦ και δαιμονισμένου

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, συνέβη πολλὲς φορὲς νὰ ἔχω συνεργαστεῖ μὲ -ἰσορροπημένο ἁπλῶς καὶ ὄχι ὑποχρεωτικὰ "θρησκεύοντα"- ψυχίατρο, ἕναν ἄνθρωπο δημοκράτη ποὺ διαθέτει κοινὸ νοῦ δηλαδή, καὶ ἀνθρωπιστὴ ἂν θέλετε, μὲ ἄ ρ ι σ τ α ἀποτελέσματα σὲ περιπτώσεις καταθλίψεως πνευματικῶν τέκνων τὰ ὁποῖα μετὰ ἀπὸ εὔλογο χρονικὸ διάστημα διέκοψαν τὴν φαρμακοθεραπεία διότι δὲν χρειαζόταν πιά. Βέβαια στὶς περιπτώσεις τῶν πάσης φύσεως λ ε ι τ ο υ ρ γ ι κ ῶ ν ψυχώσεων (δίπολο, σχιζοφρένεια, παράνοια κλπ) ἡ φαρμακοθεραπεία συνιστᾶται ἐφ'ὅρου ζωῆς. Στὶς ὀ ρ γ α ν ι κ ὲ ς ψυχώσεις, ὅταν δηλαδὴ παρατηροῦνται ψυχωσικὰ συμπτώματα, ὀργανικὰ ψυχοσύνδρομα ὅπως τὶς λέμε, λόγω τραυματισμῶν ὁρατῶν-ἀνιχνεύσιμων ἰατρικῶς τοῦ ἐγκεφάλου ἐξαιτίας πχ ἑνὸς ἀτυχήματος, ἡ φαρμακοθεραπεία μπορεῖ νὰ σταματήσει ὅταν ὁ τραυματισμὸς ἰαθεῖ καὶ τὰ συμπτώματα ἐξαφανιστοῦν κατὰ λογικὴ ἀκολουθία. Καὶ γιὰ νὰ φαιδρύνουμε λίγο τὴν ἀτμόσφαιρα, ὑπάρχει ἕνα εὐφυολόγημα -γαλλικῆς προελεύσεως- μιὰ καὶ τὸ Παρίσι λέγεται ὅτι εἶναι ἡ ἕδρα τῶν καλυτέρων ψυχιάτρων διεθνῶς καὶ μάλιστα Ἑβραίων (βλ. Henri Baruk "Névroses et Psychoses"), ποὺ ἐπισημαίνει τὴ διαφορὰ νευρωτικοῦ-ψυχωσικοῦ: ὁ νευρωτικὸς περπατάει πάνω στὰ σύννεφα, ἐνῶ ὁ ψυχωσικὸς τὰ κατοικεῖ καὶ πληρώνει νοίκι στὸν ψυχίατρο! Σὲ κάθε περίπτωση ἀπὸ τὶς παραπάνω ὠφελοῦν πολὺ καὶ οἱ εὐχὲς τῆς Ἐκκλησίας μας "Εἰς πᾶσαν ἀσθένειαν", ὅπως καὶ ἡ μυστηριακὴ ζωή. Διαφορετικὰ εἶναι τὰ πράγματα ὅταν ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ δαιμονισμό, ὁπότε ἡ χρήση τῶν ἐ ξ ο ρ κ ι σ μ ῶ ν θεωρεῖται ἐπιβεβλημένη, ἀλλὰ ὄχι ἐν εἴδει "θεάματος", δημοσίως - ἔχει ἀξιοπρέπεια ὁ πάσχων! Σπανιότατα συμβαίνει συνδυασμὸς δαιμονίου-ψυχασθένειας, πρᾶγμα πολὺ δύσκολο, ὁπότε ὀφείλουμε, μαζὶ μὲ τὴν ἰατρικὴ συνεισφορὰ καὶ τὴν πολλὴ ἐν ταπεινώσει προσευχή,νὰ ζητοῦμε τὴ συνδρομὴ παλαιοτέρων καὶ ἐμπειροτέρων πνευματικῶν Πατέρων. Ταῦτα, ἐλαφρῶς γενικευμένα καὶ πιθανῶς ἐλλειπτικά.