Στὸ Θεὸ κοντά, πηγαίνουμε σὰν παιδιά, χωρὶς προϋποθέσεις καὶ plan-b

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ,

ΚΑΠΟΙΟΣ ἁπλὸς πιστός, προσευχόταν στὴν Παναγία μας καὶ τῆς ἔλεγε μὲ ἁπλότητα καὶ ἀφελότητα: "Παναγία μου, καὶ τί δὲν θὰ ἔδινα γιὰ νὰ σὲ δῶ! Ἂς σὲ δῶ κι ἂς χάσω τὸ ἕνα μου μάτι"! Πράγματι λοιπόν, ἡ Παναγιά μας τοῦ ἐμφανίστηκε μέσα στὴ δόξα της λαμπροφορεμένη καὶ ὁ ἁπλὸς χριστιανός, τὰ ἔχασε! Ἔμεινε μὲ τὴν ὀμορφιὰ τῆς παρουσίας της καὶ ἐνῶ ἔχασε τὸ ἕνα του μάτι (τοῦ ἔκανε ὑπακοὴ ἡ Παναγία...) ἡ εὐφροσύνη ποὺ αἰσθανόταν γιὰ μέρες μετά, ἦταν ἐμφανής. Ὅλοι ὅμως τοῦ ἔλεγαν "τί θὰ κάνει τώρα μὲ ἕνα μάτι"; Ποῦ αὐτιὰ ἐκεῖνος... Ξαναεῖπε στὴν Παναγία ὅτι ἐπιθυμεῖ τόσο σφοδρὰ νὰ τὴν ξαναδεῖ, κι ἂς χάσει καὶ τὸ ἄλλο μοναδικό του μάτι. Ἡ Παναγία τοῦ ξαναεμφανίστηκε μακαρίζοντάς τον! Ἡ χαρά του ἦταν τόσο μεγάλη ποὺ δὲν τὸν ἔνοιαζε νὰ χάσει ὁλοκληρωτικὰ τὸ φῶς του! Ἡ Παναγία τότε τοῦ εἶπε ὅτι λόγῳ τῆς μεγάλης ἀγάπης του πρὸς τὸ πρόσωπό της, ὄχι μόνον δὲν θὰ τοῦ ἔπαιρνε τὸ φῶς του, ἀλλὰ θὰ τοῦ χάριζε καὶ τὸ πρῶτο του ματάκι.Τὰ θαυμάσια τοῦ Θεοῦ!