"ΨΑΡΑΔΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ"

Φίλοι μου,
ὁ Χριστός μας μακάρισε τοὺς ταπεινοὺς καὶ ἁπλοὺς στὴν καρδιά, καὶ μάλιστα προτίμησε αὐτοὺς γιὰ "ψαράδες ἀνθρώπων", ὄχι τὴν ἀφρόκρεμα τῆς διανόησης (ραββίνους, νομομαθεῖς κλπ "κουλτουριάρηδες") τῆς ἐποχῆς Του. Εἶπε νὰ μοιάζουμε στὸ "ἀκέραιο" περιστέρι (ἁπλότητα καρδιᾶς) καὶ στὸ "φρόνιμο" φίδι (ταπείνωση καὶ ὀξύτης νοῦ). Ὁ χρυσὸς συνδυασμός!
Οἱ ἅγιοι εἶναι οἱ ψαράδες ἀνθρώπων κάθε ἐποχῆς.
Ὑπάρχουν ἁπλοὶ καὶ ἀγράμματοι "κατὰ κόσμον" (Μ. Ἀντώνιος, ὅσιος Παϊσιος, ὅσιος Πορφύριος) ἀλλὰ καὶ γραμματιζούμενοι καὶ καταρτισμένοι (Μ. Βασίλειος, ἅγιος Νεκτάριος, ὅσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς-καθηγητὴς πανεπιστημίου). Τὸ σίγουρο εἶναι ὅτι στοὺς ἁγίους, τόσο ἡ "ἔλλειψη προσόντων", ὅσο καὶ ἡ "ὑπερεπάρκειά" τους, πατᾶνε πάνω στὴν ἁπλότητα καὶ τὴν ταπείνωση καί, εἴτε ἔτσι, εἴτε ἀλλοιῶς, προχωράει τὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, δηλαδὴ ὁ ἐκκλησιασμὸς ὁλάκερου τοῦ Σύμπαντος ......
Μακάρι ὁ καθένας μας φίλοι μου, νὰ γίνει μιὰ ζωντανὴ ἐκκλησία, ποὺ θὰ ἀναπαύει τὸ Χριστό, καὶ τὸ διπλανό του. Νὰ τρῶμε καὶ νὰ πίνουμε τὸ Χριστὸ στὶς καθημερινές μας σχέσεις!