Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΓΑΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ... ΙΔΕΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΧΑΡΗ. ΦΙΛΕ ΜΟΥ,

 

ἂν πίστευα ὅτι ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι θεωρία καὶ ἰδέες θὰ προτιμοῦσα νὰ πουλάω λεμ-όνια στὴν Ὁμ-όνοια, νὰ γράφω ἐκθέσεις ἰδεῶν καὶ νὰ μὴν εἶμαι παπᾶς ποὺ εὐλογεῖ γάμους καὶ ἐξομολογεῖ ἑκατοντάδες ἀντρόγυνα, χρόνια τώρα. Καὶ φυσικὰ δὲν θὰ ἤμουν Ὀρθόδοξος. Τὸ ὅτι "αὐτὰ εἶναι λόγια καὶ θεωρίες" γιὰ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας τὸ λένε καὶ οἱ ἰδεολόγοι καὶ οἱ ἄθεοι. Σὲ ξαναρωτάω: καταλάβατε τὶ σᾶς διάβασαν ὅταν παντρευτήκατε μὲ τὴ σύζυγό σου; Ἂν ναί, θὰ πηδούσατε μέχρι τὸ ταβάνι ἀπὸ τὴ χαρά σας. Ἂν παντρευόμαστε καὶ περιπίπτουμε σὲ στάσιμη ἢ καὶ ἀρνητικὴ κατάσταση τὸ πρόβλημα εἶναι μέσα μας. Δὲν ἐκμεταλλευόμαστε τὴν πνευματικὴ "προῖκα" ποὺ πήραμε στὸ μυστήριο. Σίγουρα -σὲ καταλαβαίνω- οἱ προσωπικὲς σχέσεις δὲν εἶναι ἁπλῶς δύσκολες, ἀλλὰ εἶναι ὀδυνηρότατος "σταυρός", αὐτὸς εἶναι ὁ σωστὸς ὅρος. Σηκώνοντας λοιπὸν τὸν σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ μας μαζὶ καὶ διὰ τοῦ συντρόφου μας, ἔχουμε πεῖρα καὶ τῆς ἀνάστασής Του γιατὶ τὸ ἀντρόγυνο ἀνασταίνεται καὶ σταυρώνεται καὶ πεθαίνει καθημερινά. Μέσα στὸν Χριστό, ὅμως. Πουθενὰ ἀλλοῦ, ὅταν ζεῖ ἐκκλησιαστικά. Ἐσὺ μιλᾶς δυστυχῶς ἰδιωτικά, ἰδεολογικά, ἀνεκκλησίαστα -νὰ μὴν πῶ ἐν τέλει νευρωτικὰ- διότι τὶς προσωπικές σου δυσκολίες δὲν τὶς ἔκανες σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ "σήκωσες παντιέρα". Παραμένεις ἁπλωμένος σὲ ἕναν "σταυρὸ", ὅπως ὁ ἀριστερὸς ληστής, ὁ ὁποῖος ἂν καὶ καρφωμένος δὲν λυτρώθηκε, οὔτε σώθηκε. Τὴν προσωπική σου ἀποτυχία λοιπόν, νὰ μὴν τὴν κάνεις "θεολογία" τῆς ἀποτυχίας ἀλλὰ νὰ τὴν ἀναρτήσεις πάσῃ θυσίᾳ στὸ σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ εὐλογηθεῖς καὶ τότε ὁ γάμος σου μόνο σὰν εὐλογία θὰ βιοῦται. Καὶ θὰ τὸ βροντοφωνάζετε κιόλας καὶ οἱ δυό σας. Ἐπὶ τὸ ἔργον λοιπόν. Μὴ χάνετε τὴν εὐκαιρία.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ὅσο ὁ ἄντρας καὶ ἡ γυναῖκα μὲ λαχτάρα ἀνεβαίνουν στὸν Θεό, ἡ ἀπόσταση μεταξύ τους μικραίνει! Μ ό ν ο ν ἔτσι ἔρχονται κοντὰ-κοντά!