Οἱ ἄνθρωποι δὲν χρειάζονται πάντοτε συμβουλὲς καὶ τὴ φυσική μας παρουσία δίπλα τους

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ,

οἱ ἄνθρωποι δὲν χρειάζονται πάντοτε συμβουλὲς καὶ τὴ φυσική μας παρουσία δίπλα τους.Ἴσως τὴν κατάλληλη στιγμή, μιὰ καρδιὰ θὰ τοὺς καταλάβει, δύο αὐτιὰ θὰ τοὺς ἀφουγκραστοῦν, ἕνα χέρι θὰ τοὺς στηρίξει, ἀλλὰ κυρίως χρειάζονται πολλὴ προσευχή. Ὅλοι λοιπόν, ἂς προσευχόμαστε γιὰ ὅλους καὶ ἰδιαιτέρως οἱ κληρικοὶ μιᾶς καὶ λόγῳ τῆς χάρης τῆς Ἱερωσύνης, ὅταν καὶ μεῖς βέβαια συνεργοῦμε, ἡ προσευχή μας ἀνεβαίνει ψηλὰ "μὲ τὸ ἐξπρὲς ταχυδρομεῖο", ποὺ ἔλεγε καὶ ὁ μακαριστὸς πατὴρ Ἐπιφάνιος! Ἄλλωστε τόσο τὰ φυσικά, ὅσο καὶ -κυρίως- τὰ πνευματικά μας τέκνα ὁ Θεὸς τὰ στέλνει γιὰ νὰ "φύγουν" τὴν κατάλληλη στιγμὴ ἀπὸ τὴ στενή μας ἐπίβλεψη καὶ πρέπει νὰ χαιρόμαστε γιὰ τὴν πνευματική τους ὡρίμανση!

Τὴν ἔχουμε πάντως δεῖ λίγο "ἰδιοκτησιακὰ" τὴν ὑπόθεση οἱ ... γονεῖς, καὶ μάλιστα νεαροὶ στὴν ἡλικία ποὺ δὲν "σκάσαμε ἀπὸ τὸ αὐγό μας", δὲν μελετήσαμε τίποτε, δὲν τρίφτηκε τὸ μοῦτρο μας ἀπὸ στερήσεις καὶ ἀντιλήψεις τῆς Χάρης ὥστε νὰ ξέρουμε τὶς "ἀλλαγὲς καιροῦ", σὲ "θύελλες" καὶ "λιακάδες". Δὲν κάναμε "μοῦτσοι" δηλαδὴ γιὰ νὰ γίνουμε "καπετάνιοι". Ποῦ πᾶμε οἱ ταλαίπωροι, "ξυπόλητοι στ' ἀγκάθια"; Γι' αὐτὸ καὶ μᾶς περιμένουν κάποτε λογῆς λογῆς γκρεμνά. Πρὸς ταπείνωσή μας.

Ὡς πρὸς τὸ θέμα τοῦ Πνευματικοῦ ἔλεγε σοφὰ ὁ Γέροντάς μου: "Πρόσεχε παπᾶ, ὅλοι δὲν κάνουμε γιὰ ὅλους. Μπορεῖ κάποιος νὰ ζητάει καρδιολόγο καὶ νὰ εἶσαι ὀρθοπεδικός καὶ νὰ γίνει ζημιά". Ὁπότε συμφέρει καὶ νὰ μὴν ἀπαιτεῖς "εὐλογία" ὅταν κάποιος θέλει νὰ φύγει (γιὰ ὁποιοδήποτε δικό του λόγο) ἀπὸ τὸ πετραχήλι σου, καὶ νὰ θεωρεῖς τὸν ἐαυτό σου "ὑπεύθυνο" ὡς πρὸς τὸ ὅτι δὲν εἶσαι εἰδικὸς γιὰ τὴν περίπτωσή του. Καὶ νὰ κάνεις καὶ πολλὴ προσευχὴ γιὰ νὰ βρεῖ κάποιον κατάλληλον πνευματικό ὁ ἄνθρωπος καὶ νὰ ἀναπαυθεῖ κοντά του, μὴ σοῦ πῶ νὰ τοῦ προτείνεις κιόλας, ἂν δὲν βρῆκε ἀκόμη. Ἂν κάποιοι "φεύγουν" καὶ δὲν τὸ ξέρεις ἀκόμη καλύτερα. Ἐσὺ γιὰ ΟΛΟΥΣ θὰ εὔχεσαι, γνωστοὺς ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ. Αὐτὴ εἶναι ἡ δουλειὰ τοῦ παπᾶ καὶ ὄχι "νὰ μετράει μὲ τὸ πλῆθος τὴν εὐσέβεια" ὅπως λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος (οἱ μετρῶντες πλήθει τὴν εὐσέβειαν!). Μετράει κυριολεκτικὰ μάλιστα! "Εἶχα τόσους", σοῦ λέει. (Καλά, ΕΣΥ τοὺς εἶχες;)

Ὑπάρχουν πάλι κι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ἤδη "ἔρθει" στὸ πετραχήλι σου καὶ δὲν τὸ γνωρίζεις οὔτε σύ, οὔτε αὐτοὶ ἀκόμη. Αὐτὰ τὰ "φεύγουν" καὶ "ἔρχονται" εἶναι τὶς περισσότερες φορὲς σχετικὰ καὶ φαινομενικά. Ὑπάρχουν κι αὐτοὶ ποὺ "ἔφυγαν" ἀλλὰ δὲν εἶχαν "ἔρθει" καὶ ποτέ! Αὐτὴ εἶναι ἡ ὀμορφιὰ τῆς ἐλευθερίας ἐν Χριστῷ φίλοι μου.

Τὸ τραγικὸ λάθος εἶναι ὅτι παίρνουμε μοντέλα "στενῆς ὑπακοῆς" μοναστικοῦ τύπου παραδοσιακῶν κοινοβίων (ἄλλη μορφὴ χαριτωμένης -ὄχι πάντοτε- ὑπακοῆς), πνευματικοὶ ποὺ ὑπηρετοῦμε στὸν κόσμο καὶ τὰ κάνουμε ρωσσικὴ σαλάτα. Καλὴ ὄρεξη, μὲ τὸ συμπάθειο!