Νικάει ΠΑΝΤΟΤΕ ἡ εὐχὴ στὸ τέλος.

Φίλε μου,
ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΓΡΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΛΟΓΙΣΜΩΝ πιάσε τὴν ΕΥΧΗ καὶ ἄσε τὰ ὑπόλοιπα. Στὴ φουρτούνα ὁ καπετάνιος μαζεύει τὰ πανιὰ καὶ κατεβαίνει στὸ ἀμπάρι μέχρι νὰ περάσει τὸ κακό.
ΤΗΝ ΩΡΑ ΑΥΤΗ εἰδικὰ δὲν θὰ προσέχεις ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ. Ἐμφανίζονται σὰν παγίδα γιὰ νὰ σὲ πάρουν μὲ τὸ μέρος τους καὶ νὰ στηριχτεῖς σὲ αὐτούς, ἀφήνοντας τὴν εὐχή. Εἶναι ὅμως ἀπάτη: ἀπὸ πίσω τους κρύβονται κα-κότατοι λογισμοί, καὶ σὺ νιώθοντας τότε ὅτι πατᾶς σὲ κινούμενη ἄμμο τρομάζεις. Ἴσως λύπη, ἀγωνία, ἀπελπισία, πνίξιμο, στενοχωρία νὰ σὲ πλησιάσουν γιὰ νὰ σὲ κυριεύσουν. ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ἐσύ. Μόνο τὴν εὐχὴ τούτη τὴν ὥρα μὲ πεῖσμα καὶ ἐπιμονή. Νικάει ΠΑΝΤΟΤΕ ἡ εὐχὴ στὸ τέλος.
ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ, οὔτε ὑπὸ ὁμαλὲς συνθῆκες προσευχῆς. Κουφὸς καὶ τυφλὸς ὁ νοῦς, ἀκούει μόνο τὴν εὐχή.
Αὐτὰ μᾶς λέει ἡ πεῖρα τῶν Πατέρων...