Kαλὸν εἶναι νὰ προσέχουμε ἀγαπητοί μου φίλοι τὶς ἀναρτήσεις ποὺ ἔχουν νὰ κάνουν συνεχῶς μὲ θαύματα καὶ σημεῖα.

Kαλὸν εἶναι νὰ προσέχουμε ἀγαπητοί μου φίλοι τὶς ἀναρτήσεις ποὺ ἔχουν νὰ κάνουν συνεχῶς μὲ θαύματα καὶ σημεῖα. Πρῶτον διότι αὐτὸ εἶναι π ρ ο τ ε σ τ α ν τ ι κ ὸσύμπτωμα: οἱ Προτεστάντες λένε: Εἶδες σημεῖο; Τότε ἡ πίστη σου πάει καλά! Δὲν εἶδες; Δὲν πιστεύεις σωστά! Αὐτὸ ἔχει σὰν ἀποτέλεσμα στὶς μαζώξεις τους νὰ "ἐκβιάζουν" τὴν ἐμφάνιση σημείων, μὲ ἀποτέλεσμα ὁ διάβολος γελοιοποιώντας τους νὰ φανερώνει "τέρατα", τὰ ὁποῖα αὐτοὶ ἐκλαμβάνουν ὡς σημεῖα, ἐφόσον δὲν ἔχουν τὴν ἁγιοπνευματικὴ διάκριση ἡ ὁποία "κοσκινίζει" τέτοιου τύπου ἐμπειρίες. Μακρὰν ἀπὸ ἐμᾶς λοιπόν, ἡ σημειολαγνεία καὶ ἡ θαυματολαγνεία. Ἐμπιστευόμαστε τοὺς πνευματικοὺς Πατέρες, τὸν Ἐπίσκοπο καί, εἰδικὰ γιὰ τὸ θέμα τῶν Ἐσχάτων, τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἐκφράζεται συνοδικῶς διὰ τοῦ σώματος τῶν Ἐπισκόπων. Αὐτὸς ποὺ ζεῖ ἐκκλησιαστικά, ὄχι "θρησκευτικά" (καθηκοντολογία καὶ "μετρήσιμη" εὐσέβεια καὶ εὐλάβεια ποὺ πλησιάζει τὰ ὅρια τῆς...βλάβης), ὅλη του τὴ μέριμνα τὴν ἐπιρρίπτει στὸ Χριστό, καὶ δὲν ἀνησυχεῖ γιὰ τὸ μέλλον γιατὶ ζεῖ τὸ Τώρα μὲ τὸ Χριστό, καὶ ὁ Χριστὸς τακτοποιεῖ τὸ παρελθόν του καὶ τὸ μέλλον του. Κάνει βέβαια ὅ,τι περνάει ἀπὸ τὸ χέρι του γιὰ τὸν καθημερινό του βίο. Στὴν Κυριακὴ προσευχὴ λέμε μὲ τὰ χείλη (μὲ τὴν καρδιά;):"Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον, δός ἡμῖν σ ή μ ε ρ ο ν". Λέει τίποτε γιὰ αὔριο; Ἐπίσης ὁ ἀπόστολος Παῦλος: "ἔχοντας φαγητὰ καὶ σκεπὴ νὰ μποῦμε ἀπὸ κάτω, καλὰ εἴμαστε. Ἂς ἀρκεστοῦμε σ' αὐτά". Σοῦ λέει νὰ φροντίσεις νὰ ἀγοράσεις σπίτι γιὰ τὸ γιό σου καὶ νὰ προικίσεις τὴν κόρη σου; Πολλοί, καὶ ἅγιοι μάλιστα, ἀπὸ καλοπροαίρετο ὑπερβολικὸ ζῆλο στὸ θέμα αὐτὸ κάποτε ἔπεσαν σὲ ὑπερβολές καὶ κατόπιν μετέγνωσαν ὑπακούοντας σὲ ἄλλους ἁγίους πιὸ διακριτικούς, ἢ στὴν Ἐκκλησία. Κανεὶς δὲν εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία! Φτάνει μἀλιστα ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος νὰ πεῖ τὴν ἀκραία φράση: Προτιμῶ νὰ πλανιέμαι μὲ τὴν Ἐκκλησία, παρὰ νὰ "ἀληθεύω" ἐκτος Αὐτῆς! Δεύτερος λόγος εἶναι ὅτι ἡ ἐκζήτηση σημείων καὶ θαυμάτων φανερώνει ἀ π ι σ τ ί α διότι ἀκόμη καὶ στὴν καλὴ ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ ὁ Χριστὸς ἀπάντησε: "μακάριοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ δὲν εἶδαν καὶ πίστεψαν". Δὲ μιλάει γιὰ μακαριότητα "φωτισμένων" καὶ θαυματοσημειολάγνων. Ἄλλωστε ἂν τὰ θαύματα προξενοῦσαν ὑποχρεωτικὰ πίστη, γιατὶ ἀπὸ τοὺς δέκα λεπροὺς μόνον ὁ ἕνας εὐχαρίστησε τὸν Χριστό, καὶ ἄρα μόνον ὁ ἕνας πίστεψε; Ἂν πάλι τὰ θαύματα εἶναι ἐγγυήσεις ὅτι πιστεύεις σωστά, ὁ διάβολος ποὺ κάνει "θαύματα" πιστεύει σωστά; Ἂς προσέχουμε λοιπόν. Ἂς ζοῦμε μὲ τὸ Χριστὸ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν μυστηρίων καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν. Τὰ ἔχουμε ὅλα!