ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ Ο ΓΑΜΟΣ ΜΑΣ ;;;;;;

Καὶ ἀφοῦ τὴν ἡμέρα τοῦ γάμου τους, πάρει ἡ Ἐκκλησία μας ἀπὸ τὸ χέρι τὸ Νικήτα καὶ τὴν Ἐλισσάβετ, τοὺς πηγαίνει κατευθεῖαν στὸ τέλος: Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τῆς ἁγίας Τριάδος! Σὰ νὰ τοὺς λέει "καλὲς κι εὐλογημένες καὶ οἱ ἐδῶ χαρές σας", ἀλλὰ μὴν ξεχνᾶτε γιὰ ποῦ εἶστε.

Ὅμως γιὰ νὰ ὑποχωροῦν στὰ πάθη τους καὶ νὰ σπαράσσονται καθημερινὰ ἀπὸ "ἐμφύλιες" διαμάχες καὶ μάλιστα μπροστὰ στὰ παιδιά, καὶ μὴ θέλοντας ὁ καθένας νὰ ἀναλάβει πλήρως τὴν εὐθύνη γιὰ τὴ δυσκολία τοῦ συντρόφου του (μαζὶ στὴ ζωὴ καὶ στὸ θάνατο!), σιγὰ σιγὰ ὁ γάμος τους γίνεται ἀβίωτος καὶ ἀπομακρύνονται (ψυχολογικά, συζυγικά, πνευματικά, σωματικὰ) καὶ γίνονται στὸ τέλος δύο ἄγνωστοι ποὺ συγκατοικοῦν μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς τους, ζητώντας ὄχι σπάνια καὶ ἐξωσυζυγικὲς "παρηγοριὲς" ποὺ ξεκινοῦν σὰν τὴν πιὸ ἀθώα φιλικὴ συντροφιὰ κοινῶν "ἐνδιαφερόντων" καὶ καταλήγουν σὲ παθιασμένες δαιμονικὲς καταστάσεις (ἴσως καὶ ψυχιατρικὲς) οἱ ὁποῖες προανακρούουν ἤδη καὶ ὄχι ἀκόμη τὸ συζυγικὸ καὶ οἰκογενειακὸ ναυάγιο. Χώρια ποὺ ἀνακατεύονται καὶ τρίτοι στὴ ζωή τους παίρνοντας δικαίωμα ἀπὸ τὶς ρωγμὲς τῆς σχέσης. Ἀπὸ κεῖ μπαίνει ὁ πειρασμός. Κι ἂν μάλιστα ὑπάρχει τυπικὰ ἐκκλησιαστικὴ ζωὴ ὄχι ὑπὸ τὴν προοπτικὴ τῆς μετάνοιας, ἀλλὰ ὑπὸ αὐτὴν τῆς δικαίωσης, τῆς ψυχολογικῆς -ἁπλῶς- κάλυψης, ἢ ὅ,τι ἄλλου, ἡ ψυχοπαθολογία ἐντείνεται.

Γιατί ὅλα αὐτά; Γιατὶ δὲν ἔμαθαν οἱ δυό τους νὰ ταπεινώνονται, νὰ γονατίζουν καὶ νοερὰ (κυρίως), ἀλλὰ καὶ αἰσθητὰ μπροστὰ στὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ λένε: "Φταῖμε μαζί, Κύριε. Κάτι νὰ διορθώσουμε ἑκατέρωθεν".

Κύριε Νικήτα καὶ κυρία Ἐλισσάβετ μάθετε ὅτι ὁ γάμος ἀφορᾶ ἐσᾶς τοὺς δύο ΜΟΝΟΝ καὶ τὸ Χριστό μας. Μετὰ τὸ Χριστὸ ὁ Νικήτας ἔχει τὴν Ἐλισσάβετ (καὶ μετὰ εἶναι τὰ παιδιά, ἂν ἔρθουν). Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά. Πρόσωπο ἀγάπης εἶστε ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλον, ὄχι ἀντικείμενο χρήσης. Δὲν τὴν πῆρες πχ γιὰ τὰ παιδιὰ ποὺ θὰ σοῦ κάνει, ἀλλὰ γι' αὐτὸ ποὺ εἶναι ἡ ἴδια. Δὲ σοῦ φτάνει ὁ, ἡ σύντροφός σου μόνος-η του-της, χωρὶς παιδιά, ἂν δὲ δώσει ὁ Θεός, ἔχεις τελικὰ ὑπαρξιακὸ πρόβλημα χωρὶς "ἀπογόνους" καὶ τὸ λὲς "γάμο" αὐτό;

Ἐπιπλέον, ὅταν βάση εἶναι ἡ ταπείνωση τὸ κτίριο δὲν πέφτει, γιατὶ οἰκοδομεῖται πάνω στὸ Χριστό. Γι' αὐτὸ συχνὰ λέμε στὰ ἀντρόγυνα "διαβάστε ξανὰ καὶ ξανὰ τὴν ἀκολουθία τοῦ γάμου καὶ μὴν τὴ χορταίνετε"! Κυκλοφορεῖ καὶ μὲ παράφραση στὰ νέα ἑλληνικά δίπλα ἀπὸ τὸ πρωτότυπο κείμενο. Ἀνανεώνεται ἡ χάρη τοῦ μυστηρίου καὶ ἡ πνευματικὴ "προῖκα" τοκίζεται καὶ ἀνατοκίζεται. Μὴ χάνετε τὴν εὐκαιρία! Ἡ "προῖκα" θὰ βοηθάει στὶς πολλὲς καὶ πολὺ δύσκολες μέρες ποὺ θὰ ἔρχονται, ὅπως καὶ στὶς λαμπερὲς λιακάδες. Θὰ εἶναι μία ἀπὸ τὶς πυξίδες σας.

Αὐτὸ εἶναι -μποροῦμε νὰ ποῦμε- μία ἀπὸ τὶς ἄπειρες ὄψεις τοῦ βιώματος τῶν Χριστουγέννων. Τὰ πραγματικὰ -κ α θ η μ ε ρ ι ν ὰ- Χριστούγεννα ἑνὸς γάμου ποὺ εὐθυπορεῖ καὶ οὐριοδρομεῖ μέσα στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ! Μά, γιὰ νὰ ζήσετε ἔτσι παντρεύεστε!