Γ Ι Α Τ Ι -- Σ Ε -- Μ Ι Σ Ω;;

Ἂν μοῦ ἔχεις κάνει κάτι κι ἐγὼ σὲ μισῶ γι' αὐτό, αὐτὸ τὸ μῖσος εἶναι δική μου ὑπόθεση, ὄχι δική σου. Ἐσὺ μπορεῖς νὰ ἔχεις δίκιο ἢ ἄδικο, νὰ εἶσαι καλὸς ἢ κακός. Δικό σου θέμα. Αὐτὸ ὅμως ποὺ ἔκανες εἶναι μιὰ ἀφορμὴ γιὰ νὰ καταλάβω τὶ εἶμαι ἐγώ. Δὲν δικαιώνομαι γιατὶ σὲ μισῶ, ἁπλούστατα ἀνακαλύπτω μέσα μου ἕνα περιεχόμενο ποὺ εἶναι κρυμμένο....

Ἔτσι σήμερα, ὅταν ἀπορρίπτουμε κάποιον ἄνθρωπο, φανερώνουμε αὐτὸ ποὺ εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, πόσο ἀκρωτηριασμένοι καὶ ἀνάπηροι εἴμαστε νὰ ἀγαπήσουμε, νὰ χαροῦμε, νὰ ἐρωτευτοῦμε. Ἀνάπηροι ὅπως ἕνας παράλυτος ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ τρέξει.