ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, αν χρειάζεται να φύγουν όλα τα αυτονόητα απο τη ζωή μας κάντο.

 

Αποδεικνύεται καθημερινά ότι δε γνωρίσαμε Εσένα τον Ίδιο αλλά κάποια ιδέα Σου.

Δεν οδηγούμε τα πρόβατά Σου σε Σένα τον Ίδιο και την Εκκλησία Σου, αλλά σε μας τους ίδιους...

Γι' αυτό και στάθηκε γερό ξετίναγμα ο ιός Σου.

Και θα συνεχίσει...

Όσο κι αν πονέσουμε έλα και κάνε τις επεμβάσεις.

Κόβε, κόβε, κόβε τὴ σαπίλα μας, με το νυστέρι Σου, χωρὶς ἀναισθητικό.

Διάνοιξε τα αποστήματα, καθάρισε τὶς γάγγραινες, ἀφαίρεσε τὰ ἕλκη, ἰδίως ἐκεῖνα ποὺ ἔχουν "θεολογικὸ" κάλυμμα καὶ βγάζουν πρὸς τὰ ἔξω "ἰδιωτικοῦ τρομοκρατικοῦ τύπου καθεστωτικὲς θολο-λογίες", ὅπως τὶς ὀνόμαζε ὁ μακαριστὸς Σιατίστης Παῦλος.

Φύτεψέ μας για τα καλά μέσα στην Αγία σου Εκκλησία, έστω και λίγο πριν το τέλος.

Ορθοδοξολογούμε, αλλά Ορθόδοξοι δεν είμαστε.

Επτωχεύσαμεν οι πάντες!

Το βασικό μέλημά μας να αρέσουμε στον κόσμο...

Γι' αυτό τρῶμε ἀμέτρητα γκὸλ ἀπὸ δικαιολογημένα πέναλτυς.

Ο κόσμος χάνεται, βαρκούλες αρμενίζουνε για κάποιους: μετρούν και ξαναμετρούν και ξαναμετρούν.... τους έφαγε η Λογιστική, το Ζύγι, το Ὑποδεκάμετρο, η Μεζούρα.... η επίδειξη Εργου, Πίστης, η Κινδυνολογία, η Ομολογία, το Μαρτύριο... καὶ από μέσα η καρδιά τους να -β ρ ά ζ ε ι- εναντίον των "υπεναντίων"...

Σε κάποιους προσωρινά, ίσως και να πιάνουν τα σενάρια αυτά της εγκόσμιας Νιρβάνα, μέχρι νεωτέρας...

Στο Χριστό πιάνουν;;;

Άνοιξε πιὰ τὸ φρέαρ της αβύσσου και δεν ξέρει τι ξερνάει από κρυφούς "θησαυρούς"...

Ελα λοιπόν, Κύριε, και κάνε ό,τι πρέπει όσο κι αν μας στοιχίσει... Πιστεύομεν ότι τούτο ποιήσεις.

Αγκάλιασέ μας τους ευτελείς ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό...

Ας χάσουμε την ψυχή μας για να την βρούμε, όπως έλεγες.

Kαλύτερα να χαθούμε στην αγκαλιά Σου, παρά στον εαυτό μας.

Κάνε μας τίμια μέλη της Εκκλησίας Σου.

Μπας και μπορέσουμε να σταθούμε γυμνοί ενώπιον της δικαιοσύνης Σου!

Μπας και γίνουμε τίμιοι με τα τίμια!