ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΓΕΩΡΓΙΟ ΓΙΑΝΝΙΚΟΥΡΗ, ΕΝΑΝ ΚΑΛΟΝ ΠΑΠΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΝΩΡΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΩΝ ΠΕΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΓΕΩΡΓΙΟ ΓΙΑΝΝΙΚΟΥΡΗ, ΕΝΑΝ ΚΑΛΟΝ ΠΑΠΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΝΩΡΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΩΝ ΠΕΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ : Παπούλη, δύο-τρεῖς φορὲς μιλήσαμε στὴν Κάλυμνο, ὅποτε ἐρχόμουν, συνήθως τοῦ ἁγίου Σάββα γιὰ νὰ πῶ δυὸ λόγια στὴν ἀγάπη Σας. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ἡ ἐγκαρδιότητα μὲ τὴν ὁποία μὲ χαιρετοῦσες καὶ τὸ "πειραχτικὸν" τοῦ βλέμματος μὲ τὴν παιδικὴ ὑπόρρητη ἐπεξήγηση "σᾶς τὴν ἔφερα"! Ἀμέσως συντονίστηκα μαζί σου διότι καὶ γὼ ἔτσι λειτουργῶ, πειραχτικώτατα -ἐντελῶς!- ἀρέσω δὲν ἀρέσω. Πιστεύω ὅτι, τώρα ποὺ ἔπεσαν οἱ μάσκες ἐκεῖ ποὺ εἶσαι, ἀποκεκαλυμμένος καὶ σὺ καὶ ὅλα τὰ αἰνίγματα, ἔλαβες γνώση. Μᾶλλον θὰ πρέπει νὰ ἦταν καλόοοοοο! ποὺ ἰσορροποῦσες ὡς πνευματικὸς ἀνὴρ μεταξὺ βασιλέως καὶ γελωτοποιοῦ, ὅπως τὸ εἶπε ὁ μεγάλος Ὀλιβιὲ Κλεμάν. Κρύβει μιὰ θεολογία τὸ καλαμπούρι καὶ ἡ ἁπλότητα στὸν Ἱερέα, ποὺ οἱ ξινισμένοι δὲν ἀντιλαμβάνονται γιατὶ ἔχουν μάθει νὰ δείχνουν μὲ τὸ δάχτυλο τοὺς ἄλλους καὶ ποτὲ τὸν ἑαυτό τους. Μέμνησο, ἀδελφέ, καὶ Ἐφραὶμ ἱερομονάχου, τοῦ ἐκ Σιατίστης, τάχατες καὶ πρωτοσυγκέλλου καὶ πειρα(χ)τηρίου! Καμιὰ φορὰ ξέρεις κρυώνουμε.... ἀλλὰ δοξα τῶ Θεῶ, βγαίνουμε πέρα. Μᾶλλον μαζὶ μὲ τόσους ἀδελφοὺς καὶ συλλειτουργούς, βάζεις καὶ σὺ τὸ χεράκι σου...