Αὐτὸς ποὺ τιμάει, τὸν ἑαυτό του τιμάει, καὶ κεῖνος ποὺ βρίζει, τὸν ἑαυτό του βρίζει

ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ τὸν ἀφήνουμε νὰ πεῖ, ὅ,τι θέλει, ἔστω καὶ βλακεῖες.... Κι ὅταν ἐμεῖς τιμήσουμε τὶς βλακεῖες, τί γίνεται; Ἔχουμε ἐμεῖς τὴν τιμὴ καὶ κεῖνος τὶς βλακεῖες. Βέβαια! Ἔτσι λέει ὁ ἅγιος Χρυσόστομος ἐπαναλαμβάνοντας μιὰ ἀρχαία παροιμία: Αὐτὸς ποὺ τιμάει, τὸν ἑαυτό του τιμάει, καὶ κεῖνος ποὺ βρίζει, τὸν ἑαυτό του βρίζει. (π. Ἀνανίας Κουστένης, Λόγοι γιὰ τὴν Ἅλωση, Α΄, σελ. 103)