Ἐκεῖνος ἔρχεται, μᾶς ἀγκαλιάζει ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων

ΚΑΙ ΕΝΑ ΟΡΦΑΝΟ ἑνὸς ἱδρύματος, πλησιάζει ἕναν παπᾶ ποὺ εἶχε ἐπισκεφθεῖ τὰ ὀρφανὰ τοῦ Θεοῦ, παίρνει τὸ χέρι τοῦ παπούλη, τὸ ἀκουμπάει στὸ κεφαλάκι του τὸ παιδί, καὶ τοῦ λέει: παπούλη, χάιδεψέ με σὲ παρακαλῶ! Τὸ εἶχε ἀνἀγκη! Ἔτσι ὅλοι μας ψάχνουμε μιὰ ἀγκαλιὰ καὶ ἕνα χάδι, τὰ ὀρφανὰ τῆς ἀγάπης Του. Εἶναι τὸ χάδι τοῦ Θεοῦ, ποὺ μᾶς τὴ στήνει στὰ τρίστρατα τῆς ἱστορίας καὶ περιμένει. Εἶναι ὁ αἰώνας τοῦ Χριστοῦ. Ἄν εἴμαστε καλοδιάθετοι καὶ Τὸν ψάχνουμε, Ἐκεῖνος ἔρχεται, μᾶς ἀγκαλιάζει ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων, ὅπως τὸν ἄσωτο καὶ γεμίζει ἡ μίζερη ζωή μας (Π. ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ)